Terapia małżeństw, par jest procesem leczenia, którego celem jest podniesienie jakości życia małżonków/partnerów, przezwyciężenie istniejących konfliktów i sytuacji kryzysowych oraz osiągnięcie równowagi i zapewnienie zaspokojenia wzajemnych potrzeb. Pary pojawiające się w gabinecie mówią, ze chciałyby się lepiej dogadywać, że przestali się rozumieć, ciągle się kłócą albo w ogóle ze sobą nie rozmawiają. Poważnym kryzysem dla związku, z którym często pary nie są w stanie poradzić sobie same, jest też zdrada. Dwoje ludzi rozpoczynających wspólne życie, musi wypracować właściwy dla siebie styl funkcjonowania. Z jednej strony muszą nauczyć się współpracy, dzielenia między siebie różnych zadań i funkcji, przywilejów i obowiązków, z drugiej strony muszą umieć akceptować swoją odmienność, prawo do prywatności i niezależności. Relacja między małżonkami/partnerami może być źródłem wzajemnego wsparcia dla obojga i sprzyjać rozwojowi każdego z nich. Niestety może też być głęboko niesatysfakcjonująca, powodować frustrację, poczucie niezadowalania, niepokoju czy osamotnienia doprowadzając do rozstania.
Wspólna droga, kiedy minie pierwszy etap wzajemnej fascynacji, „motyli w brzuchu” może okazać się niełatwa. Codzienne obowiązki, rutyna, która zaczyna się wkradać do związku, a także trudne momenty związane z cyklem życia (rozwoju) pary, a potem rodziny mogą doprowadzić do wielu kryzysów. Do takich trudnych momentów należą m.in.: ciąża i narodziny dziecka (kiedy to para staje się rodziną), pojawienie się rodzeństwa, okres adolescencji, odchodzenie dzieci z rodziny, choroba w rodzinie, śmierć któregoś z członków rodziny, czy konieczność długotrwałej opieki np. nad starzejącymi się rodzicami. Na pojawienie się kryzysu w związku mogą też mieć wpływ okoliczności zewnętrzne wymuszające zmianę dotychczasowego funkcjonowania pary (np. utrata pracy przez któregoś z partnerów, zmiana miejsca zamieszkania itd.). W rodzinach zmagających się z długotrwałymi, nierozwiązanymi konfliktami małżeńskimi istnieje ryzyko zaburzeń funkcji i struktury rodziny. Konflikty doświadczane przez parterów w jednej płaszczyźnie funkcjonowania przenoszą się na inne obszary, wywołując poczucie niezadowolenia, niepokoju, oraz osamotnienia.
Niska jakość związku powoduje frustrację wielu istotnych potrzeb, m.in. potrzeby bezpieczeństwa, aprobaty społecznej, wymiany emocjonalnej, intymności, a także, w niektórych przypadkach, potrzeb samorealizacji (np. osiągnięć i poznania). Systemowa teoria rodziny zakłada, że najważniejsze znaczenie dla całego systemu rodzinnego ma właśnie podsystem małżeński, a więc jakość związku małżeńskiego rodziców ma ogromne znaczenie dla dzieci Dobrze funkcjonujący związek, w którym partnerzy odczuwają zadowolenie stanowi dla nich ważne źródło emocjonalnego wsparcia w pełnieniu roli rodzica. Trudne, konfliktowe relacje między rodzicami mogą niekorzystanie wpływać na funkcjonowanie dziecka, powodując nadmierny dystans emocjonalny wobec dziecka bądź zbytnią koncentrację na nim.
Gdy dziecko czy nastolatek w rodzinie ma problemy emocjonalne, społeczne, psychiczne, które znacznie mu utrudniają czy wręcz uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie należy podjąć szczególny proces leczenia jakim jest terapia rodzin. W takiej trudnej sytuacji psychoterapia indywidualna dziecka jest niewystarczająca. Każdą rodzinę charakteryzuje określona struktura, system ról oraz system władzy i kontroli. Każda rodzina ma swój sposób porozumiewania się, czyli komunikację. W każdej rodzinie obecne są jakieś mity rodzinne, wzorce, przekazy międzypokoleniowe, które często w sposób nieuświadomiony wpływają na życie rodziny. W przebiegu życia rodziny wielokrotnie pojawiają się sytuacje, w których doświadcza ona różnego rodzaju zmian i musi odpowiedzieć nowymi sposobami przystosowania się. Sesja rodzinna to dialog terapeuty ze wszystkimi członkami rodziny. W trakcie terapii rodzinnej dochodzi do rozpoznania i zrozumienia mechanizmów ważnych dla powstania i podtrzymywania objawu u dziecka. Problemy doświadczane przez jednego z członków rodziny wywołują bardzo silne i trudne emocje, które często powodują, że niemożliwy jest konstruktywny dialog w rodzinie, pozytywne relacje, prawidłowe interakcje. Wówczas dochodzi do zablokowania możliwości zmiany i utrwalania niekorzystnych wzorców. A brak zamian w funkcjonowaniu rodziny, w odniesieniu do komunikacji, struktury, podziału ról sprawia, że pomoc indywidualna skierowana tylko do dziecka jest nieefektywna bądź krótkotrwała Terapia rodzinna to droga do poszukiwania sposobów korekty niewłaściwych przekonań, postaw, komunikacji w rodzinie. Terapeuta rodzinny towarzyszy rodzinie w tych poszukiwaniach stając się bezpiecznym katalizatorem pożądanych zmian. To jednak rodzina swoją mądrością i własnymi siłami w swoim tempie znajduje najlepsze dla niej rozwiązania.
Na terapię rodzinną zapraszam te rodziny, w których występują różnice w poglądach na wychowanie dzieci, trudności wychowawcze, trudności związane z adaptacją do nowej fazy życia rodzinnego np. narodziny dziecka, pojawienie się rodzeństwa, ale też dorastanie dzieci, opuszczanie domu rodzinnego, złe relacje między poszczególnymi członkami rodziny, problemy emocjonalne jednego z członków rodziny, choroba w rodzinie, sytuacja okołorozwodowa.
Terapia rodzinna, terapia małżeńska/pary odbywa się na zasadzie dobrowolności. Nie jest możliwa bez motywacji samych zainteresowanych. Do takich form pomocy konieczna jest współpraca wszystkich osób, bowiem zmiany wymagają zaangażowania. Sesje odbywają się raz na dwa tygodnie, trwają 75-80 minut i objęte są zasadą poufności. Oznacza to, że wszelkie informacje pozyskane w trakcie spotkań nie mogą być ujawnione, chyba że wyrażą na to zgodę sami zainteresowani.