Umiejętności społeczne

Dzieci wraz z rozwojem społeczeństwa i technologii muszą się zmagać z coraz to nowszymi wymaganiami i adaptować się do nowych warunków jeszcze szybciej niż poprzednie pokolenia. Dzieci coraz częściej uczęszczają na różnego rodzaju zajęcia dodatkowe i mają coraz więcej obowiązków, co skutkuje mniejszą ilością czasu wolnego, który mogłyby poświęcić na zabawę, czy rozwijanie swoich pasji.

Ilość zajęć, a także związane z nimi kontakty z różnymi osobami, w różnym wieku, tworzące różnego rodzaju relacje powinny się wiązać z rozwojem społecznym człowieka, czyli kształtowaniem się kompetencji społecznych. To właśnie one wpływają na proces kształcenia dziecka i jego relacje, zarówno z rodzicami, nauczycielami, jak i rówieśnikami.

Umiejętności społeczne mają znaczenie dla kontaktów z innymi ludźmi oraz w sytuacjach, które zostaną ocenione przez inne osoby. Także pozycja w grupie rówieśniczej zależy od kompetencji społecznych, ale jest to interakcja zwrotna, gdyż kompetencje społeczne są rozwijane, m.in. dzięki przebywaniu w grupie rówieśniczej. Ważne jest zwrócenie uwagi na jakość, a nie ilość relacji rówieśniczych dziecka. Rozwój społeczny dziecka zaczyna się już po narodzeniu, a kompetencje społeczne na każdym etapie rozwoju są kształtowane i modelowane, jednak najważniejszym okresem jest wiek przedszkolny. Do kompetencji społecznych rozwijanych w grupach rówieśniczych należą m.in. rozwiązywanie konfliktów, zawieranie przyjaźni, wyrażanie nie tylko swojego zdania, ale również potrzeb, oczekiwań, krytyki i odmowy. 

Jakie są korzyści z rozwoju kompetencji społecznych w dzieciństwie? 

Przede wszystkim dziecko zwiększa swoje zdolności społeczne, adaptacyjne i poznawcze, dzięki którym może osiągać lepsze wyniki w nauce, a później także w życiu zawodowym. Natomiast dzieci, które nie rozwijają umiejętności społecznych, mogą mieć problemy z nauką, podejmowaniem decyzji, rozpoczynaniem i utrzymywaniem pracy. Dzieci charakteryzują się także mniejszą odpornością psychiczną, a ich rodzice mogą zmagać się z trudnościami wychowawczymi. Dzieci, których rodzice uczą rozwiązywania samodzielnie sytuacji, wydających się dla nich trudnymi, dzięki temu wzmacniają nie tylko umiejętności społeczne, ale także poczucie samodzielności, czy pewności siebie. Ważne jest odpowiednie kształtowanie i rozwijanie danych umiejętności względem cech dziecka, np. gdy jest ono nieśmiałe, można je zaangażować w działania grupowe, ale związane z zabawą i ukazaniem radości we współprzebywaniu z innymi dziećmi. 

Ważne jest, aby dziecko rozwijało swoje umiejętności społeczne, aby się rozwijało oraz było odpowiednio przystosowane do życia. Ogromne znaczenie w jego rozwoju mają bliskie relacje nie tylko z rodzicami czy rówieśnikami, ale także z innymi, to one pozwalają na rozwój w innych obszarach.

Źródła: 

Kwiatkowska, E. (2011). Kształtowanie kompetencji społecznych dzieci. w Polsce i na świecie, 53.