,,Człowiek nie jest stary tak długo, dokąd marzenia przezwyciężają skargi i żale”
8 września obchodzony jest Dzień Marzyciela, który został ustanowiony dzięki inicjatywie twórcy i założyciela Polskiego Portalu Marzeń – Sławomira Rybki. Jest on nazywany Dyżurnym Marzycielem Kraju. W 2001 została założona przez niego strona internetowa z marzeniami, co pozwoliło na spełnienie wielu marzeń.
Dzień Marzyciela może być dobrą okazją do spełnienia marzeń, które skrywamy w naszych wnętrzach. Zdarza się, że wiele osób codziennie o nich nie myśli, zapomina, a jednak każdy z nas ma jakieś marzenia. Są one większe, mniejsze, ale to właśnie one nadają naszemu życiu sens i sprawiają, że próbujemy pokonywać bariery, sięgając wyżej.
Niestety nie każdy może sam spełniać własne marzenia, są także ludzie chorzy, zwłaszcza dzieci, które cierpią i walczą z chorobą, a nie zdążyły jeszcze poznać świata. Głównie marzą o byciu zdrowym, ale też mają marzenia, które należą do ich dziecięcego świata. W celu pomocy tym dzieciom, powstają fundacje, które pomagają spełniać ich marzenia. Jedną z nich jest Fundacja Mam Marzenie. Powstała ona w Krakowie 14 czerwca 2003 roku z inicjatywy Piotra Piwowarczyka i była to niezależna organizacja skupiająca wolontariuszy. Jej celem było spełnianie marzeń dzieci w wieku 3-18 lat, które cierpią na choroby zagrażające życiu. Od 2007 roku fundacja zaczęła działać w całej Polsce, spełniając marzenia wielu dzieci.
Marzenia posiadają zarówno dorośli, jak i dzieci. Marzenia z samej swojej natury są dobre, pozytywne. Spełnianie marzeń tworzy piękno, a to zmienia świat w lepsze miejsce. Marzenia uruchamiają emocje, bodźce zewnętrzne oraz sytuacja, w jakiej znajduje się człowiek. Marzenia są także skutkiem zmian rozwojowych, biopsychicznego i społecznego dojrzewania oraz konfliktów wewnętrznych jednostki. W dzieciństwie marzenia dotyczą zabawek, pięknych ubrań i ciekawych zabawach, W okresie młodości marzenia dotyczą poznawania ciekawych osób, pierwszych związków, podróżach bycia popularnym wśród znajomych. Natomiast w okresie dorosłości ludzie marzą o własnym mieszkaniu, urlopie, sukcesie zawodowym powodzeniu dzieci i zdrowiu. Spełnione marzenia nadają naszemu życiu kolorowe barwy.
Częstym towarzyszem człowieka jest samotność, człowiek zaczyna izolować się od ludzi, ale nie jest to samotność związana z egzystencjalną pustką, nie przekracza granic psychicznej wytrzymałości. Dorosły może czerpać radość z samotności. Natomiast małe dzieci często są samotne, a one potrzebują więzi, miłości drugiego człowieka i przyjaźni z rówieśnikami. Brak rodziców, przyjaciół to dla dziecka jedno z najgorszych doświadczeń w życiu, ciężkie chwil, erzecz prowadzą do stanów lękowych, uczucia strachu, płaczu, zamknięcia w świecie wewnętrznym. Dzieci mogą być także pogodzone ze swoim losem, mogą również uciekać we własny świat, telewizyjny, książkowy czy komputerowy. Albo w świat marzeń, marząc o podstawowych potrzebach czy wręcz mając nierealistyczne marzenia. Uciekanie w świat wyobraźni jest pewną formą zapewnienia sobie poczucia bezpieczeństwa i zniwelowania uczucia osamotnienia, rekompensuje to wszystkie niezaspokojone potrzeby i pragnienia.
Marzenia dzieci mogą być różne, dzieci mogą odgrywać w nich pierwszoplanowe role, budować historie wedle swoich potrzeb, nadawać sobie upragnione poczucie wartości, wyposażać siebie w specyficzne zdolności i motywy. Najmłodsze dzieci mają fantazyjne marzenia, które są umieszczone w świecie baśni. Są postaciami z bajek i filmów takimi jak czarownicy, madzy, wróżki, księżniczki, piloci i strażacy. Wybierają postaci charakteryzujące się dobrem i okazujące to dobro światu. To właśnie na płaszczyźnie wyobraźni dziecko może zaspokoić swoje potrzeby, osiągnąć cele i wyrzucić wszystkie złe emocje. To właśnie przez marzenia dzieci rozwiązują swoje problemy i zyskują odwagę do radzenia sobie z rzeczywistością. Dzieci osamotnione czy te pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych w marzeniach wyrażają tęsknotę za innym domem. Marzą o wzajemnym szacunku, miłości, wspólnie spędzonym czasie i przede wszystkim poczuciu bezpieczeństwa. Marzenia te wyrażają potrzebę zmiany.
Występują marzenia senne, które stanowią pewnego rodzaju odzwierciedlenie utrwalonych przeżyć i doświadczeń danej osoby. Często są reakcją na konkretną sytuację, w której człowiek się znajduje bądź mogą być interpretowane jako plany na przyszłość czy życzenia. Natomiast marzenia na jawie są stanem oderwania od rzeczywistości, bycia między jawą a marzeniem sennym. Oderwanie się od świata rzeczywistego jest kierowane sferą emocji. Okres szczytowy marzeń na jawie przypada na czas dojrzewania, ale na jawie marzą wszyscy ludzie, zarówno dzieci, młodzież, dorośli i osoby starsze. Marzenia na jawie stanowią chwile radości dla dzieci, zwłaszcza tych, które są niezadowolone ze swojej rzeczywistości, z siebie samych oraz pełnionej roli życiowej. Spełniają się wtedy pragnienia, dzieci dostają w nich to, czego nie mogą otrzymać realnym życiu. Ponadto identyfikują się z postaciami występującymi w bajkach. Marzenia pomagają dzieciom w przystosowaniu się do otaczającej je rzeczywistości. Jednak są też negatywne aspekty tych marzeń, dają one dzieciom tylko namiastkę osiągnięć, przeszkadzają brać udział w zabawach z rówieśnikami, wywołują silne emocje i są przyczyną zaburzeń homeostazy. W marzeniach dzieci często wytwarzają zbyt idealny obraz własnego ja, który jest daleki od rzeczywistości. Ponadto marzenia mogą tworzyć postawy aspołeczne. Istnieją także marzenia dzienne, które są kontrolowane przez świadomość.
Warto jest marzyć, a jeszcze lepsze jest spełnianie marzeń. Jest to przeniesienie świata fikcji do realnego świata, który dzięki temu jest jeszcze piękniejszy. Warto też spełniać marzenia bliskich nam osób, uśmiech i radość drugiej osoby potrafią być niesamowitą nagrodą.
Źródła:
https://bimkal.pl/kalendarz/dzien-marzyciela
Kierzkowska, M. (2012). O samotności dziecka we współczesnym świecie. Kultura i Wychowanie, 3, 131-138.
Czerniawska, O. (2010). Rola marzeń w życiu ludzi starszych. Rocznik Andragogiczny, 2010.