23 czerwca obchodzony jest Dzień Ojca.
Jego obchody zostały zapoczątkowane w Stanach Zjednoczonych, pierwszy raz był obchodzony w 1910 roku, w miasteczku Spokane w stanie Waszyngton. Sonora Smart Dodd, córka weterana wojny secesyjnej wpadła na pomysł docenienia trudu ojców wkładanego w opiekę nad rodziną. Jej ojciec, po śmierci żony samotnie wychowywał ją oraz pięcioro młodszego rodzeństwa. Oficjalnie Dzień Ojca został ustanowiony w 1972 roku przez prezydenta Richarda Nixona. Natomiast w Polsce Dzień Ojca jest obchodzony od 1965 roku. Dzień obchodzenia zaproponował poeta, Jan Sztaudynger, którego słowa odnośnie obchodzenia Dnia Ojca brzmiały następująco: ,,Popieram z całego serca, a dzień proponuję 23 czerwca. Jest to najkrótsza noc roku, ojciec ma labę, więc największe święto”.
Ojcostwo występuje w następujących kontekstach: biologicznym – podstawa pokrewieństwa; psychicznym – efekt świadomej pracy ojca nad sobą, wychowawczym – obecność ojca w życiu dziecka i wpływ na jego postawy społeczne; moralnym – ojciec jako autorytet; dojrzałym – połączenie dystansu i bliskości; tożsamościowym – ojciec utożsamia się z rolą oczekiwaną przez społeczeństwo. Jedną z ról pełnionych w rodzinie jest rola ojca, która zaczyna się już w okresie ciąży, występuje wtedy zjawisko o charakterze kulturowym, psychologicznym i somatycznym – couvade, czyli objawy ,,ciążopoodobne” występujące u mężczyzn takie jak utrata apetytu, bezsenność, bóle głowy czy mdłości. Ojciec w trakcie ciąży może także wpływać na rozwój dziecka. Nie tylko dłoń matki, ale również ojca działa na niespokojne ruchy dziecka w ciele kobiety. Mężczyźni także coraz więcej pomagają kobietom w ciąży i coraz częściej chcą być obecni przy porodzie. Relacje ojca dzieci nie są tak ściśle powiązane jak ich relacje z matkami. Ojciec aktywnie angażując się w spędzanie czasu z dzieckiem, sprawia, że ta relacja przynosi obustronne korzyści. Dziecko także wywiera wpływ na rozwój psychiki i osobowości ojca.
Ważne jest także wytworzenie przywiązania pomiędzy ojcem a dzieckiem, a jest to możliwe poprzez zainteresowanie się dzieckiem oraz spełnianie jego potrzeb już w okresie niemowlęctwa. W późniejszych latach życia ojciec powinien uczestniczyć w rozwoju społecznym dziecka oraz aktywnie brać udział w jego procesie wychowawczym. Ojciec uczy dziecko, wskazując mu drogę w świecie. Dzieci potrzebują pochwały ze strony ojców oraz poczucia, że są z nich dumni. Ważne jest, aby ojciec był dla swoich dzieci autorytetem, aby miał dla nich znaczenie i stanowił przykład. Natomiast brak ojca lub jego niewłaściwa postawa może też negatywnie wpłynąć na rozwój dzieci. Ojciec powinien chronić rodzinę, wspomagać wartości przez nią reprezentowane oraz dawać poczucie wartości dzieciom.
Wg badań M. Trawiskiej ważne jest, aby mężczyzna interesował się dziećmi, przeznaczał dla nich czas, był cierpliwy, rozmawiał z nimi, dbał o warunki bytowe, był wyrozumiały i tolerancyjny, pomagał w sytuacjach problemowych i przede wszystkim obdarzał dzieci miłością, ciepłem rodzinnym, uczuciem i serdecznością. Mężczyzna powinien być dla dzieci także autorytetem, pilnować ich, wymagać od nich, ale także troszczyć się o ich edukację i życiowy sukces.
W XXI wieku pojawiła się także nowa wizja ojcostwa, która nie wymaga od ojca bycia surowym, władczym i chłodnym emocjonalnie rodzicem. Tym samym wykształca się postawa zaangażowanego i empatycznego ojca, zajmującymi się pracami domowymi związanymi z dzieckiem, biorącego czynny udział w wychowywaniu dziecka, pomaganiu w odrabianiu lekcji. Ojciec coraz częściej towarzyszy w życiu codziennym dziecka, wspiera je, stara się rozwiązywać jego trudności i spędza z nim wolny czas. Ponadto ojciec wprowadza dziecko w świat wartości.
Rola ojcowska jest niezmiernie ważna dla dziecka, dla jego poczucia bezpieczeństwa i rozwoju. Ważne jest, aby rodzic był kochającym i stanowiącym bezpieczną bazę dla dziecka, aby dbał o nie i starał się zapewnić mu bezpieczeństwo i możliwość rozwoju.
Źródła:
https://mamotoja.pl/rodzina/swieta-i-uroczystosci/kiedy-jest-dzien-ojca-2017-kalendarz-rodzinnych-swiat-23028-r1/https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzie%C5%84_Ojca Gębka, M. (2007). Ojciec jako rodziciel. Jankowska, M. (2010). Rola ojca w wychowaniu dziecka. Wychowanie w przedszkolu, 6, 5-11. Gąsiorowska, M., & Gracka-Tomaszewska, M. (2011). Triada zamiast diady–rola partnera i ojca w życiu rodzinnym. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 11(1), 42-45. Lewicka, M. (2020). Przemiany roli ojca we współczesnej kulturze. Implikacje pedagogiczne.